Geçmiş zamanlarda yaşayan insan topluluklarının her türlü faaliyetlerini yer ve zaman bildirerek sebep-sonuç ilişkisi çerçevesinde anlatım, tarih bilimi olarak adlandırılıyor. Kanun yapma, devlet bütçesini hazırlama ve hükümeti denetleme görevine sahip olan ve halk tarafından belirli bir süre için halk tarafından seçilen meclislere de parlamento diyoruz.
Bu parlamento ve tarih tanımlarını niçin yaptık? Bakalım… Son zamanlarda tarihçiliğe soyunan parlamentoları ele almak istiyorum. Önce ABD’de komisyondan geçen ve 1915 Ermeni Tehcirini soykırım olarak kabul eden ve Türkiye’yi suçlu ilan eden karar. Ardından İsveç parlamentosunun aynı yöndeki kararı çıkartması. 1915 tehcirini soykırım olarak kabul eden ülke sayısı böylece 21 oldu.
Ne kadar akıldan uzak, öfke ve kin eksenli kararlar bunlar. Aynı parlamentolar “Ermeniler Türklere soykırım uyguladı” şeklinde bir karar alabilirlerdi. Ya da bazı ülke parlamentoları da şu günlerde 1915 yılında “Ermeni çeteleri Türk köylerinde sistematik katliamlar yaptı” şeklinde kararlar alsalar… O zaman ne olacak? 1915 Ermeni tehciriyle ilgili birbirine zıt iki karar; hangisi gerçek?
Parlamentolardaki parlamenterler el kaldırıp karar alıyor. O halde tarih onların işaret ettiği gibi mi gerçekleşmiş oluyor?
“Ermenilere soykırım uygulandı” şeklinde karar alan parlamentolar yarın da “İstanbul “1453 yılında Fatih Sultan Mehmet tarafından fethedilmemiştir” şeklinde bir karar alsalar; İstanbul o tarihte fethedilmemiş mi olacaktı?
Ermeni diasporası dünya çapındaki bu tür hareketleriyle Ermeni milletinin refahını nasıl artırıyor? Türkiye’de sosyal güvenceleri olmaksızın düşük ücretle, kaçak çalışan Ermeniler, bu hallerine rağmen Ermenistan’daki durumlarından daha iyi olduklarını ve ülkelerine dönmeyi hiç düşünmediklerini söylüyorlar.
İşin esası parlamentolar tarihçiliğe soyununca bu işler oluyor. Ama Türkiye’nin “Türk, Ermeni ve batılı tarihçilerden ortak bir komisyon kuralım, biz arşivlerimizi açtık siz de açın! Bu komisyon hakikati gün yüzüne çıkarsın” teklifine ne Ermenistan’dan ne de diasporadan olumlu bir cevap yıllardır gelmedi. Acaba tarihi gerçeklerin ortaya çıkması bu lobiyi ve Ermenistan’ı korkutuyor olmasın? Parlamentolarda alınan kararların tersi bir durumun ortaya çıkmasından mı korkuyorlar?
Ya Bulgaristan’daki ırkçı partiler, onlar da Bulgaristan parlamentosuna “bir Ermeni soykırım yasa tasarısı” sunmuşlar. Onlara ne oluyor? Ben onlara önceki yazımda bir soru sormuştum. Sorduğum bu soru baki. Sizler Bulgaristan’ı hakikaten seviyor musunuz? Yoksa “seviyormuş” gibi mi yapıyorsunuz? Ülke ağır bir ekonomik kriz içinde, bu krizi atlatmaya yardımcı olacak bir tasarınız yok mu parlamentoya sunacak? Eğitimli, kalifiye genç nüfus AB ülkelerine gidip Bulgaristan’ı terk etmiş. Buna çare bir tasarınız yok mu parlamentoya sunacak?
Soykırım oyunu oynamaktan vazgeçip gerçeklerle yüzleşmeye ne dersiniz?
